ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν καθημερινά προσβλητικές ή υποτιμητικές συμπεριφορές, χωρίς να γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν. Το άρθρο εξετάζει αποτελεσματικούς τρόπους προστασίας από τη λεκτική βία.

«ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ»

ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ, ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ

05/05/2021-13/06/2021

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Σύρος – Πολιτισμός»

και των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Την Τετάρτη 5 Μαΐου 2021 στις 20:00 εγκαινιάζεται διαδικτυακά ή δια ζώσης η εικαστική έκθεση «ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ» της Θεσσαλονικιάς ζωγράφου με πολυετή παρουσία εντός και εκτός συνόρων Λιζέτας Βασιλειάδη στην Ερμούπολη, Σύρου, στην Πινακοθήκη Κυκλάδων στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Σύρος – Πολιτισμός» και των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 σε επιμέλεια Γιώργου Αλτουβά.

Η Λιζέτα Βασιλειάδη, που το 2005 είχε εκθέσει για πρώτη φορά στην Πινακοθήκη Κυκλάδων έργα μεγάλων διαστάσεων, επανέρχεται δυναμικά στη Σύρο, δεκαπέντε χρόνια μετά, με την καινούρια δουλειά της, για να μας συναρπάσει και να μας παρασύρει για ακόμα μια φορά στον δικό της κόσμο, τον κόσμο που η καλλιτέχνιδα έχει δημιουργήσει από το μηδέν, ώστε –όπως σχολιάζει η ίδια σε συνέντευξή της- μέσα από το ταξίδι να γίνουμε καλλίτεροι, να ανεβούμε λίγο πιο ψηλά και να κάνουμε την υπέρβαση.

Η έκθεση περιλαμβάνει 50 έργα μεγάλων διαστάσεων και θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Ιουνίου 2021.

Διάρκεια Έκθεσης:

05/05/2021 – 13/06/2021

Ωράριο λειτουργίας:

Δευτέρα κλειστά

Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή 11:30 – 14:00 και 19:00 – 21:30

Σάββατο 11:00 – 14:00

Κυριακή19:00 – 21:30

Χώρος Έκθεσης:

ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

Νικ. Παπαδάμ, Σύρος Ερμούπολη 841 00 (τηλέφωνο 2281080918)

Στην έκθεση τηρούνται όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Περιήγηση στους χώρους της έκθεσης με ραντεβού.

Χρήση μάσκας απαραίτητη.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

Με δεδομένο ότι ακόμα κανείς δεν γνωρίζει την εξέλιξη της πανδημίας αλλά και το τι πρόκειται να συμβεί σχετικά με τα υγειονομικά μέτρα το επόμενο διάστημα η τελική μορφή της έκθεσης ζωγραφικής θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες της συγκεκριμένης περιόδου. Δηλαδή, τα έργα θα τοποθετηθούν κανονικά όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί στην Πινακοθήκη Κυκλάδων, όπως ακριβώς συμβαίνει σε εκθεσιακούς χώρους σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στην περίπτωση όμως που δεν επιτραπεί ως τότε η επαναλειτουργία των κλειστών πολιτιστικών χώρων, πρόθεση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού Σύρου, της Αντιδημάρχο Πολιτισμού κυρίας Αλίκης Λεονταρίτη και της καλλιτέχνιδας είναι η βιντεοσκόπηση μιας ξενάγησης στον χώρο της έκθεσης, η οποία θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο. Αν μέσα στο διάστημα 5 Μαΐου ως 13 Ιουνίου αρθούν τα περιοριστικά μέτρα, φυσικά, η έκθεση θα ανοίξει τις πόρτες της.

Η ΛΙΖΕΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ είπε: «Τέχνη είναι η ικανότητα να συνειδητοποιείς τον κόσμο με έναν ξεχωριστό τρόπο. Με αυτό γεννιέσαι. Είναι η ικανότητα να δημιουργείς έναν παράλληλο κόσμο, όπου ισχύουν δικοί σου άγραφοι νόμοι, θέτεις δικά σου όρια. Σ’ αυτόν τον κόσμο εξελίσσεσαι καλλίτερα, έρχεσαι αντιμέτωπος με τη σκοτεινή σου πλευρά, παλεύεις, λυτρώνεσαι. […] Το μήνυμά μου; Ούτε μία μέρα χωρίς τέχνη. Η τέχνη ανήκει σε όλους. Και δεν αναφέρομαι σε μία πολυέξοδη τέχνη. Τα όμορφα πράγματα βρίσκονται γύρω μας. Ζωγραφική, μουσική, ποίηση, λογοτεχνία, θέατρο. Δείτε ζωγραφική πηγαίνοντας στις γκαλερί της πόλης σας, έχετε στο κομοδίνο σας βιβλία ποίησης και λογοτεχνίας. Επιλέξτε τη μουσική που ακούτε. Δείτε θέατρο. Μετά από μια παράσταση ή συναυλία, έχουμε κάνει βήματα μπροστά. Μετά από μια επίσκεψη σε γκαλερί, έχουμε κάνει βήματα προόδου μέσα μας. Μετά από ένα ποίημα που έχουμε διαβάσει, είμαστε διαφορετικοί. Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, έχουμε προχωρήσει. Αυτή είναι η μαγεία της τέχνης!».

Κείμενο της τεχνοκριτικού Ευρυδίκης TRICHON ΜΙΛΣΑΝΗ (συνεργάτιδα του CENTRE GEORGES POMPIDOU)

Τι βλέπουν τα μάτια των ποιητών

«Πάντοτε μας εξέπληττε ο ιδιαίτερος κόσμος της Λιζέτας Βασιλειάδη. Όχι μόνο γιατί ο πίνακας, αντιρρεαλιστικός και ατμοσφαιρικός, είναι το θέατρο δρωμένων που δύσκολα μπορείς να τα χαρακτηρίσεις και να εννοήσεις τη σημασία τους, αλλά γιατί από τότε που η καλλιτέχνης τον προσδιόρισε, έχει συνέπεια και συνέχεια που επιβάλλονται και προβληματίζουν.

Πρέπει να πούμε άλλωστε πως από τότε που η Λιζέτα Βασιλειάδη διάλεξε τη ζωγραφική για να εκφραστεί, πολύ γρήγορα βρήκε μια κατεύθυνση που είναι αναγνωρίσιμη ακόμη και σήμερα. Και λέγοντας αυτό δε θέλω να αναφερθώ στο στυλ που είναι ένα φορμαλιστικό και επιφανειακό πράγμα, αλλά για κάτι βαθύτερο, που έχει σχέση με τις εσωτερικές διεργασίες και αντιστοιχεί στο σκληρό πυρήνα της προσωπικότητας. Κι αυτό θα έπρεπε να ήταν τόσο δυνατό και αναπόφευκτο που άρκεσε ένας σχετικά μικρός χρόνος μαθητείας για να αρχίσει με μεγάλη άνεση μια χειρονομιακή πρωτότυπη δουλειά που φέρει ίσως την κληρονομιά των σουρεαλιστών και ειδικότερα του Μαξ Ερνστ του οποίου τα διάφορα εικαστικά ευρήματα-frottage, grattage, decalcomanie- γινόντουσαν η απαρχή μιας οπτικής και δημιουργικής έξαρσης. Ο Ερνστ, πάνω στη διαδικασία της δουλειάς του παρασυρμένος απ’ το τυχαίο επενέβαινε στον πίνακά του προσθέτοντας και αφαιρώντας στοιχεία μέχρι να φτάσει σε μια πάντοτε εκπληκτική εικόνα που δεν την είχε σχηματίσει από πριν.

Η εικόνα της Λιζέτας Βασιλειάδη έρχεται σε μας τέλεια και πειστική σα να έχει προγραμματιστεί, γνωρίζουμε ωστόσο πως η καλλιτέχνης δεν προσχεδιάζει τους πίνακές της. Απεναντίας, αφήνει το χέρι να εκφραστεί ελεύθερα με πλατειές πινελιές με χρώμα που τρέχει, με επιφάνειες που τις σφουγγίζει δημιουργώντας ματιέρες σε trompe-l’oeil. Ο αυτοματισμός αυτός, χρησιμοποιούμενος εδώ και χρόνια, είναι φυσικά απόλυτα ελεγμένος. Η συμβολή του τυχαίου είναι σημαντική. Και μάλιστα όταν η καλλιτέχνης ξέρει τόσο καλά να επεμβαίνει και να επωφελείται απ’ τις ευτυχείς συγκυρίες του. Θα πρέπει να φτάνει μια στιγμή που η καλλιτέχνης ρωτά την εικόνα της, την αποκρυπτογραφεί, δέχεται τα ερεθίσματά της, συνδιαλέγεται μαζί της μέχρι που να καταλήξει σ’ αυτό το μαγικό παλίμψηστο που είναι η τελική μορφή του έργου της.

Ποια άραγε είναι τα όρια της τεχνικής και πού αρχίζει η βούληση του ζωγράφου, ο λόγος, το περιεχόμενο της εικόνας που αποτελεί άλλωστε τη βαθύτερη αιτία που ο καλλιτέχνης άρχισε να ζωγραφίζει; Ποιο πράγμα παρουσιάστηκε πρώτο, η τεχνική ή το θεματικό κίνητρο, η φόρμα ή ο λόγος; Μια μαγική όσμωση κάνει τα στοιχεία αυτά της Λιζέτας Βασιλειάδη σφιχτοδεμένα να κεντρίζουν την ευαισθησία μας, όσο και την περιέργειά μας. Από πού έρχεται όλη αυτή η εξαϋλωμένη ανθρωπότητα που στέκεται, διασχίζει, καδράρει, ενεργοποιεί, δονεί με βυζαντινές και μυστικιστικές μνήμες τον χειρονομιακό πίνακα μεταμορφώνοντάς τον από αφαιρετικό σε εικονικό, από άδειο σε γεμάτο; Χώροι μεταφυσικοί, τοπία φανταστικά, διαπλανητικά ταξίδια, τελετές, πομπές, λιτανείες ή και σκηνές λιγότερο ιερατικές αυτή τη φορά, παρουσίες που τις κάλεσε μια εσωτερική ανάγκη και στοίχειωσαν στο σαγηνευτικό και παράξενο κόσμο της Λιζέτας Βασιλειάδη. «Το καλλίτερο στον πίνακα είναι αυτό που δεν κατανοείται», έχει πει ο Ζορζ Μπρακ. Για να εκτιμήσει κανείς αισθητικά και συναισθηματικά τις εικόνες αυτές πρέπει να αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί απ’ το μαγνητισμό τους –απελευθερωτικό από κάθε πλευρά- και να ακολουθήσει την καλλιτέχνιδα στις παράτολμες ονειροπολήσεις της μετέχοντας σ’ αυτό που μόνο τα μάτια των ποιητών μπορούν να δουν».

Ποια είναι η Λιζέτα Βασιλειάδη.

Η Λιζέτα Βασιλειάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά σπουδάζει Αρχιτεκτονική και Καλές Τέχνες παράλληλα στη Ρώμη, αλλά μετά στρέφεται και αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Ακολουθεί μια πολύχρονη μαθητεία στην Ιταλία και την Ελλάδα κοντά σε δασκάλους Ιταλούς, Ρώσους και Έλληνες, για να αποκτήσει έπειτα το δικό της atelier. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Το 2007 συμμετείχε στην εικονογράφηση του βιβλίου «Παραμυθάδες & Ζωγράφοι» της κ. Βίας Ρένου Αποστολίδη, ύστερα από πρόταση της συγγραφέως, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, όπως οι Μυταράς, Φασιανός, Σταθόπουλος, Τέτσης κα.

Η Λιζέτα Βασιλειάδη έχει εκθέσει πολλές φορές σε Παρίσι, Νέα Υόρκη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ερμούπολη Σύρου και αλλού, ενώ έργα της βρίσκονται σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική.

Κυριότερες ατομικές εκθέσεις:

Αθήνα, Gallery Αργώ, Κολωνάκι (1992)

Θεσσαλονίκη, Relics (1993)

Sani Festival (1995)

Παρίσι, Gallerie Sculptures – rue Viscondi (1995)

Νέα Υόρκη, Gallery 345 East 74 str., New York (1996)

Παρίσι, Gallerie Sculptures – rue Viscondi (1998)

Παρίσι, Gallerie Sculptures – rue Viscondi (2000)

Θεσσαλονίκη, Gallery Ειρμός (2002)

Θεσσαλονίκη, Gallery Ειρμός, «ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ» (2004)

Ερμούπολη, Σύρου, Πινακοθήκη Κυκλάδων, «Ερμουπόλεια 2007» υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης (2007)

Θεσσαλονίκη, Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (2007)

Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «Light» (2015)

Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Λόλα Νικολάου «Δράσις Αντίδρασις» (2015)

Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Λόλα Νικολάου «Είναι σαφές το ασαφές» (2019)